سلام.يك مقدار سرم شلوغ بود و نتوانستم از وبلاگ شما بازديد كنم،به همين دليل از شما عذرخواهي مي كنم. نوشته زيبا و قابل تاملي بود. به شخصه من خودم يك مقدار نااميدم! ولي با ديدن وبلاگ شما تصميم گرفتم كمي اميدوارتر شوم.
